جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، به بازخوانی حیات و کارنامه فرهنگی- ادبی زنده‌یاد دکتر طاهره صفارزاده پرداخته است. این پژوهش ازسوی ذبیح‌الله حبیبی‌نژاد انجام شده و انتشارات سوره مهر، آن را روانه بازار کتاب کرده است. تارنمای ناشر در توصیف موضوع این تحقیق، نکات ذیل را از نظر دور نداشته است: «کتاب طاهره صفارزاده نوشته ذبیح‌الله حبیبی‌نژاد، از مجموعه کتاب‌های شخصیت‌های مانا به بررسی ویژگی‌ها و ابعاد فکری و زندگی طاهره صفارزاده می‌پردازد. این اثر حاوی اطلاعاتی است که در آثار مشابه کمتر دیده می‌شود، از جمله: ارائه سال‌شمار دقیق و شرح جامع زندگی صفارزاده و همچنین تحلیل اندیشه‌های او از جنبه‌های مختلفی همچون: شاعری، مترجمی و قرآن‌پژوهی. طاهره صفارزاده، از جمله شخصیت‌های برجسته فرهنگی معاصر با به‌کارگیری علم و هنر خود در مسیر بیداری جامعه و بر اساس اعتقاداتش سال‌های عمر خود را صرف فعالیت‌های علمی و فرهنگی کرد تا تجربیات و دانش خود را به عنوان میراثی گرانبها برای نسل‌های آینده به یادگار بگذارد. او نه تنها شاعری توانا بود، بلکه با تحصیل و تلاش در زمینه ترجمه توانست اندیشه‌ها و نظریات خود را به زبان جهانی (انگلیسی) بیان کند. سال‌ها تدریس در دانشگاه‌ها، ترجمه و ویراستاری متون مختلف به زبان‌های خارجی، از او چهره‌ای اثرگذار و در عین حال متعهد به باور‌های دینی ساخته است. صفارزاده با ترجمه روان و ساده‌کلام وحی (قرآن کریم) به زبان‌های فارسی و انگلیسی، توانایی‌های علمی خویش را به نمایش گذاشت و اثری ماندگار از خود بر جای نهاد. نویسنده این کتاب، با استناد به اسناد و منابع معتبر، زندگی و آثار صفارزاده را به شکلی منسجم و جامع بررسی کرده است. این کتاب جلد دوم از مجموعه پژوهشی شخصیت‌های ماناست که با هدف ارائه الگو‌های موفق، به زندگی شخصیت‌های نیکنامی می‌پردازد که در عرصه‌های دانش، فرهنگ، سیاست و اجتماع، در ایران معاصر زیسته و درگذشته‌اند. این مجموعه که برای عموم مخاطبان به‌ویژه جوانان و دانشگاهیان تهیه شده، برآیند احساس ضرورتی است که در پهنه ارائه آثار دقیق و مستند از زندگانی افراد تأثیرگذار، پدید آمده است....»
در دیباچه این یادمان نیز به نقش صفارزاده در پدید آمدن ادبیات انقلاب اسلامی پرداخته شده است: «با پیروزی انقلاب اسلامی در ۱۳۵۷، شاعر تمامی آرزو‌های خود را در مسیر وحدت انسان‌ها و رسیدن مردم سرزمینش به اهداف‌شان تحقق‌یافته می‌بیند. مجموعه شعر بیعت با بیداری او، روایت‌کننده حوادث و رویداد‌های انقلاب مردم طی سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۸ است. شاعر با شوری انقلابی که در او موج می‌زند، مردم خود را در این رویداد بزرگ با واژه‌ها همراهی می‌کند. اگر بخواهیم به لحاظ ساختار شعری و هنر شاعری این اثر را بررسی کنیم، باید بگوییم با اثر دیگر شاعر، کتاب سفر پنجم، جز در مواضعی اندک، تفاوت بسیاری دارد. شاعر با اتفاقاتی که حین پیروزی انقلاب رخ داده، به کل از مقوله شعری خارج شده و بیشتر با لحن‌شعاری و خطابه‌ای، سخن خود را بیان کرده است. آنچه برای او حائز اهمیت است، همان رسالت و تعهدی است که او در آثار قبلی خود از آن بسیار سخن گفته و گویا در این برهه از زمان خود را آزادتر احساس‌کرده است که اندیشه‌اش را با زبانی به دور از هر گونه استعاره و ابهام بیان کند و تا آنجا پیش می‌رود که می‌خواهد فقط وقایع و حماسه‌ها را ثبت کند. در واقع هنر شعری، در اکثر شعر‌های این مجموعه فراموش می‌شود. مانند شعر‌های دیوارها، صف، مستعمرات و در آفتاب خطبه او. این موضوع، تماماً در این نمونه‌ها مصداق دارد. شعر بلند سفر بیداران، از جمله شعر‌هایی است که لحن زبانی هنر شاعری صفارزاده، در آثار پیشینش به نوعی در آن نمود یافته است....»
